Neste capitulo,a istoria sera feita en galego.Ante todo pedir perdon polos erros gramaticais(por acentos e imposible) e tamen a xente de fora da "terrinha", pero un esquece a lingua e a morrinha puxa con forza!
A cousa rematara saindo das terras do Franco de ollos rasgados,e dicir Myanmar."Ataloghinho entao!"
Deixaramos unha festinha pendente,o Reagge Festival de PAI.Polo caminho fomos xuntando-nos unha pandilla de perdidinhos:Iso si, q falaran o castelan,primeiro foi o David de Suiza(Chiang Rai),q resultou danado e perdeu as ghafas na "dura loita".
O seguinte bandido e un londinense(Chiang Mai),un perfecto gentelman,por suposto...falaba o castelan.Chamanlle Vaughan(Pra nos quedase en Bond).
E pra comeza-la festa,primeiro,recoller forzas "na nosa casa",a que volvemos de novo.
PAI(Family Huts)
A semana pasou a modinho,facendo pouco ruido.Lojo chejou o escandalo,fin de ano chino e o festival...Imos alo!
Coas entradas na man(David,Mark,Nos)
A cousa foi moi divertida,encontramonos coa primeira paisana da terra,de Santiajo.Lojo,uns jrolos de producto nacional e o mais importante...a musica....e o ambiente...
Festival Reagge de Pai.
Non hai tempo para contar toda-las istorias,pero moi parecidas as que pasan na Jalisia.Conheces xentinha,falas un "pouquinho" e seghes o caminho.Aghora toca relaxacion e escapar pro monte,pro medio da nada.Nesta momento,os recollidos somos nos.Unha parellinha de Mataro recolleunos da vagueza de Pai e sacoaunos para veres mais mundo,Cago en tot!Moltes gracinhas!!!As presentacions... un home con decision,aptitude e un par...de boas razons pra rir de seguido,Pau e lojo estaba unha "princesa",pero non das de castelo,senon das que son do pobo e lle gusta olla-lo mundo a pe de mochila,Laura.
Tinhan tanto peligro,que sempre levaban un tipo discreto nas costas..jajajaja!!!
Pois venha...mochila as costas e a conhecer novas terras e manda carallo que terras,chamase Mae Hong Son e teno tudu,de primeiro...unha pocinha de auga choca,un aeroporto mais pequeno co de Vijo(ten merito) e unha cantidade boa de mosteiros,rutas de sendereismo e aire do bo.
Como marca a experiencia,primeiro ollar o redor e asegura-lo terreo...
Posto fronteirizo(Tailandia-Myanmar)
Pero de supeto...me cagho no mundo,os charlies vixiando os foraneos de ollos sen rasgar!
Mellor...deixamo-los de lado e facemos unha fotinho,todos xuntinhos,a por se juapos,quietinhos...vai!
E claro,con estes caretos...hai quen se queda abraiado...
A ultima personaxe,non pode dicir muito,pero como cheiramos eiqui todos por ighual...O mellor sera ir a nosa casinha e darse unha auga por riba...
Jajajjajaja...seria xa o carallo vivir nesta chocinha!Estas discretinhas casinhas son as dos monxinhos de laranxa,q son do mais xentis e tamen che viven en buratos de pedra e fanche bendicions de balde...
Haiche moi bo rollito en Mae Hong Son,tanto polo lugar como pola companhia.Despedimonos de July(Notre leger de voyage),de colombia(muy linda) y de Suiza(muy fria) e pra diante segue a bandallada catalano-galega,facendo millas e pondo rumbo este,hai barreira natural q nos separa do seguinte obxetivo:Laos e a barreira e o Mekong.Primeiro deixamos pasar a Martin Sheen e a sua tripulacion,soa de fondo..."I can't get no...satisfaction"
O Mekong(Tailandia-Laos)
O primeiro...situarse....e o sejundo cambiar uns cantos dolares por moeda local,daslle un billetes dos verdes e eles danche un feixe,mais ou menos asi...
Deixamonos de tonterias e imos ver o que de verdade e Laos,comezamos polos productos da terra...
O bambu,cheinho de arros doce...
A suas "filloas de sangue" de bufalo..ummm!Cheira que arrecende...pero tamen haiche cousinhas mais sobrosas...
cruxen mais cas patacas de bolsa...
Pero iso si,xa para cousas serias,para os que dijan q todo e bonitinho e que nos mesmos tamen esquencemos,tamen hai muita merda e da q cheira...
....a que xa non se fala polas terras de occidente,a gripe aviar.A modinho e sen proba-las ghalinhas e os seu derivados,eiqui,os rurais pensan q son malos espiritos e nos tamen o creemos,os espiritos da avaricia e a perdida de sentidinho pola terra,outro exemplo...
A verdade e que asusta,ver terreos inmensos de foresta desvastada e montons de madeira en camions rumbo a China,fodeuese o comunismo nestes lares.
Pero un continua a viaxe,recapacita,deixa os vicios,uns menos sans q outros e...
decide faceres actividades mais acordes coa natureza...
Vran Azul
Pero tamen e mala sorte,cando decidimos faceres deporte,tes tan mala sorte,que nos convidan a unha boda,no medio da nada...MANDA KARALLO!!!
E debedes de saber q se non aceptas unha invitacion...parecelle a xente da parroquia moi mal...VIVAN OS NOIVOS!!!!
E venha,Lao Lao(augardente local) e baillar cos carallos estes...
Coas entradas na man(David,Mark,Nos)
